On our way in beautiful Argentina and Chili 5 - 13 jan

Hoi Allemaal, de dagen vliegen voorbij, gelukkig hebben we nog even. Het reizen bevalt ons nog steeds beter dan werken.

Waar waren we gebleven. We zouden naar Tucuman of Monteros fietsen. Het is geen van beiden geworden. We zijn wel in Monteros gekomen alleen kwamen we daar achter dat de fietsen niet met dezelfde bus als ons mee konden. Als we naar Conception door zouden fietsen dan zou het daar wel kunnen. Dat kon inderdaad en een dag later zijn we 's avonds met de bus naar Mendoza vertrokken. Dit koste wel enige moeite omdat we de fiets moesten demonteren. Bij een fietsenzaak hadden we twee fietsdozen en wat piepschuim weten te regelen. Nadat alles was ingepakt konden we de dozen een voor een naar het busstation gebracht. Dat zag er best grappig uit. De rit naar Mendoza is goed verlopen en daar kwamen we in de ochtend aan. Een uur later zaten we al weer in de bus naar Valparaiso (Chili). Fijn dat we dit zo snel hadden kunnen regelen.

De rit naar Valparaiso was prachtig! In de bus hebben we nog een Nederlands gezin ontmoet die even de grens over moesten ivm dat hun visum maar drie maanden geldig is. De moeder maakte er met de drie kinderen een uitje van. Allemaal lekkers mee de bus in, 's avonds eten in Chili en dan weer terug Argentinie in. De grensovergang kostte wel wat tijd. Chili is erg streng in het beleid wat wel en niet mee het land ingevoerd mag worden. Geen vers artikelen in ieder geval. De bus rijdt een grote garage in, daar wordt alle bagage uitgehaald en door een scan gehaald. Gelukkig hebben onze gedroogde maaltijden Chili gehaald. Daar waren we toch een beetje bang voor. In Valparaiso aangekomen kregen we mot met de chauffeur. De in eerste instantie aardig ogende chauffeur maakte het ons wel erg lastig. De drager die onze spullen in de bus had gedaan had stickers van een andere organisatie gebruikt. In Valparaiso lieten we onze kaartjes zien die corresponderen met de sticker op de fietsdoos. Nee hoor, volgens de chauffeur hadden we niet de juiste kaartjes. Wij waren de laatste passagiers, we laten onze fietstassen en zelfs foto's zien waar de fietsen op staan en nog steeds was er een probleem volgens de chauffeur. Het woord politie gooiden we er in ons beste Spaans ook nog in maar nog steeds zonder effect. Hij wilde zelfs de klep van de bus dicht gooien maar gelukkig had Ber zichzelf er al tussengezet. Na een half uur kon ik me niet meer inhouden en dit gaf resultaat, we krijgen de dozen mee. Helemaal gefrusteerd en vol spanning komen we bij een hostal aan waar eerst een biertje en zelfs een peukie wordt gerookt. Er werd door andere hostalgangers meteen gevraagd of we mee wilden bbq-en en dat hebben we gedaan. De dag kreeg een goed einde, het werd een lange, gezellige en internationale avond.

Bericht under construction....wordt vervolgd....tot snel!