Gaucho's, Finca de vino, Dakar en Don Berry.....29 dec - 4 jan

29 december Salta - La Vina 93 km

Blij dat we Salta achter ons laten en verder gaan. De weg wordt steeds rustiger en we rijden door veel natuur. We overnachten in La Vina, een klein dorp, waar toeristen weinig worden gezien. Via een Hospadaje waar we niet kunnen slapen worden we verwezen naar familia Coppa. We vinden het huis. We worden warm ontvangen en de kleinkinderen vragen ons meteen of we met hun willen kaarten. Bij aankomst heeft de buurjongen Berry al gespot en vraagt hem om te voetballen. Na een douche en schone kleren gaan we eerst kaarten en daarna op zoek naar Oscar, de buurjongen. De meisjes en de buren nemen ons mee naar het voetbalveld. Er is een schoolwedstrijd aan de gang en daar is ook Oscar. We trekken veel bekijks en de kinderen vinden het fototoestel helemaal geweldig. Deze wordt uiteindelijk uit handen gegeven omdat ze zelf foto's willen maken. We hebben een erg leuke tijd.

Het enige restaurant in het dorp gaat pas om 21.00u open en wij hebben om 18.00u al honger. We besluiten met het gaspitje onze eerste gedroogde Bever maaltijd klaar te maken. Met wat extra verse groenten erbij zal het vast wat worden. We zijn blij verrast als we het opeten. Dit is een van de lekkerste maaltijden van onze reis.

30 december La Vina - Cafayate 110 km

's Ochtends staan we later op dan gepland, de regen laat ons langer in bed liggen. Uiteindelijk met de regenjas aan stappen we op de fiets. We rijden door Valle de Lerma en dit is prachtig. Hier zien we voor het eerst ook veel Argentijnse toeristen. Vanuit auto's worden we op de foto gezet en krijgen we heel wat aanmoedigende duimen omhoog te zien. Bij een van de bezienswaardigheden onderweg raken we aan de praat met een Argentijnse familie. Voetbal blijkt toch echt wel een mondiale verbinding te zijn. We zijn onderweg al vele malen herinnerd aan de gebroeders Van de Kerkhof tijdens het WK '78. Ook de naam Rensenbrink kennen ze na navraag. De wereld had er in '78 heel anders uit kunnen zien.... De familie komen we door de dag heen een aantal keer tegen en bij de laatste keer wilt de familie met ons op de foto. Later de op de dag als we aan het rusten zijn, stopt er een auto. Een familie uit Paraquay komt op ons aflopen en ze vragen of we voldoende water en eten hebben. Ze vragen ons het hemd van het lijf en uiteindelijk blijkt de vader ook een keer met de motor helemaal naar het zuiden te zijn gereden. Na een gezellig praatje wensen ze ons veel succes en rijden ze weer door. Wat een aardige mensen ontmoeten we vandaag. De laatste kilometers gaan erg langzaam en zelfs voor de laatste 2 kilometers werken we nog een mueslireep naar binnen. We zijn op en erg blij als we er zijn.

31 december Cafayate

Cafayate is een gezellig en toeristisch dorp. Het is het hoogstgelegen wijngebied van de wereld en omgeven door vele wijnhuizen. Vandaag gaan we een van de wijnhuizen bezoeken. We zijn een beetje teleurgesteld. Het wijnhuis wat we bezoeken, heeft een piep klein museum en het proeven stelt ook niet veel voor. We besluiten naar de Nederlander op zoek te gaan waar de vrouw van de toeristen informatie ons over vertelde. We komen bij een huis aan en vragen of er een persoon uit Nederland is. Het blijkt de vrouw des huizes te zijn, alleen slaapt zij nog. Er werken twee Amerikaanse vrijwilligers die ons vriendelijk te woord staan. Uiteindelijk wordt de vrouw van de zoon van deze vrouw opgetrommeld en leidt zij ons rond. Het is een klein wijnlabel (Utama) maar 100x leuker om te zien. Het gehele proces wordt aan ons uitgelegd en een van de Amerikanen is hierbij onze tolk. We kopen hier een flesje wijn en tevens een flesje Mistella (mjammie, smaakt naar Port). Tevreden fietsen we weer terug het dorp in, dit was leuk.

Voor de avond reserveren we bij een klein restaurantje waar we van 22.00 -24.00 uur kunnen eten. Er blijken nog twee Nederlanders in ons hostal te zijn en we vertellen hun over dit restaurantje. Zij reserveren ook en zo weten we dat we vanavond onder de pannen zijn. Om 20.00u hebben we contact met thuis. Fijn om elkaar even te horen en de beste wensen worden uitgesproken. Wij zitten aan de wijn en moeten nog 4 uur wachten om met de kurk te kunnen knallen. Met de andere twee Nederlanders hebben we een erg gezellige avond. Om 24.00u proost iedereen met elkaar en is er een beetje vuurwerk. Het is rustig op straat en op de Plaza is niet veel te doen. We besluiten nog naar een cafe te gaan en dat was een juiste keuze. Hier ontmoeten we ook weer de twee Amerikaanse vrijwilliger. This is the place to be. Er wordt gedronken en gedanst en uiteindelijk hebben we een erg leuk Nieuwjaar met onze Nederlandse en Amerikaanse vrienden zoals we elkaar allemaal deze avond noemen.

1 januari Cafayate

Geen benoemingswaardige dag, uitslapen, kater, hangen, niks doen...vroeg naar bed :-).

2 januari Cafayate - Tafi del Valle 125 km (70 gefietst)

De benen hebben er vandaag geen zin in. Het fietsen kost erg veel moeite. Na een lange saaie weg komen we in Amaiche del Valle aan. Bij een benzinestation proberen we een lift te krijgen in een pick-up. Het wil niet vlotten en we spreken af nog een uur te wachten en anders hier te overnachten. En dan opeens spreekt een vrouw ons aan, vanaf het terras had ze ons gezien en biedt ons een lift aan. Uiteindelijk zitten we in de pick-up met een familie. Het is gezellig, gelukkig kan een van hun beetje Engels en zo rijden we de volgende 55 km naar Tafi del Valle. In de auto komen we erachter dat de Dakar via deze weg rijdt. Ik ben helemaal blij want het lijkt me wel gaaf om dit te zien. Met de lift zijn we ook reuze blij want de weg naar de pas blijkt ongeveer 45 km lang omhoog te zijn en de laatste kilometers naar Tafi zijn alleen naar beneden. We ruilen de droge zijde in voor de groen kant. Nadat de we pas over zijn lijkt het wel alsof we in de Alpen terecht zijn gekomen. We zien groene wijdes en grazende koeien. De familie helpt ons een onderkomen te vinden. Uiteindelijk blijken de cabana`s (huisjes) te duur te zijn en gaan we zelf verder op zoek naar een hostal of hospedaje. Die vinden we, langs de rivier met de naam La Serena (:-).

3 januari Tafi del Valle 30 km

Vandaag willen we een rondje in de buurt fietsen. Na 15 km komen er donkere regenwolken onze kant op en blijkt het rondje ook veel langer te zijn dan gedacht. Na 15 km omhoog te zijn gefietst, dalen we dezelfde kilometers weer af. We maken in de middag een mooie wandeling vanuit de hostal.

4 januari Tafi del Valle

De wekker gaat om 05.45 uur. De Dakar komt vanaf 06.00 uur voorbij. Ze vertrekken vandaag vanuit Tucuman en rijden naar Amaiche del Valle. Daar start de wedstrijd en gaan ze los. Eerst komen de motoren, squads, buggies, auto`s en als laatste de vrachtwagens. Wauw, de motoren en de vrachtwagens maken de meeste indruk. De motoren omdat ze er helemaal alleen voor staan en het geluid waarmee ze voorbij komen is behoorlijk. De vrachtwagens zijn echt mega, ze komen met flinke vaart aanzetten. Het is langs de weg gezellig om zo met iedereen te kijken. Bij de vrachtwagens gaan ook wij los, de Nederlanders zijn er nu makkelijk uit te pikken. We denken dat we Chris Zegers zien en uiteindelijk bij het checken op internet in welke vrachtwagen hij zit, klopt het dat we hem hebben gezien. Dat is dan toch best grappig. We relaxen de dag verder en gaan vroeg naar bed. Morgen tuigen we de fietsen weer op en moeten we een keuze maken over hoe verder. Fietsen we naar Tucuman voor de bus naar Neuquen of fietsen we naar Monteros om vanuit daar de bus naar Mendoza te nemen en dan door te reizen naar Chili, Valparaiso. De afstanden zijn hier zo groot dat we genoodzaakt zijn om nu een langere afstand te overbruggen met de bus.

Later weer meer, dan kan je lezen wat de keuze is geworden .......

Liefs van Don Berry en Dona Saskia