Vlak, moeras, hitte en weinig fietskilometers

Hier zijn we alweer! Het regent al uren pijpestelen dus mooi ff tijd om achter internet te kruipen om het nieuws te checken (Japan en Libie) en om nog ff wat te tikken. Waar waren we gebleven....met de 4x4 naar Parque National Esteros del Ibera. Een prima rit in een pick-up op een weg die bijna geen weg te noemen was. Veel mul zand waarin wij weggezakt zouden zijn en ook geen schaduw bij een temperatuur tussen de 30 en 35 graden. Kortom, het was dus even genieten een paar uur lang airco :-). We werden afgezet bij de camping in het park. Een pracht plek! Gelegen aan laguna Ibera waar de kaaimannen en capibara's vanuit je tent te zien zijn, wat wil je nog meer. De volgende dag hebben we de boottrip gemaakt naar het moerasgebied. We hebben daar veel moois gezien: vele vogels, herten, capibara's, kaaimannen, lelie's in bloei etc. Daarna hebben we alleen maar voor pampus gelegen bij de tent. Het was zo warm dat een beetje slapen en lezen nog de enige opties waren.

Vandaag zijn we vroeg vertrokken zodat we veel kilometers konden maken voordat de zon op zijn heetst zou zijn. De weg was af en toe goed, geen mul zand meer maar wel veel stenen. Het was een beetje bewolkt en voor ons een rare kleur lucht, regen misschien? Onderweg werd al snel duidelijk dat we aan deze weg, die 120 km lang zou zijn, niet veel plezier zouden beleven. Na 50 kilometer kwam de eerste pick-up onze kant op. We hebben deze aangehouden en wederom gelift. Helemaal niet zo erg omdat niet veel later het inderdaad begon te regenen en de weg nog slechter werd. De chauffeur was een eigenaar van een estancia in dit gebied. Hij kon best goed Engels en zo zijn we weer wat meer te weet gekomen over het gebied en zijn estancia. Hij houdt bijvoorbeeld 2.000 runderen en heeft 4 man in dienst en het vlees brengt niet veel op. De overheid bepaalt de prijs en de boeren zelf kunnen niet exporteren, dat doet de overheid. Douglas Thompson (die ook park Pumalin heeft en eigenaar is van North Face) bezit ook hier grond. Hij heeft in begin 2000 (toen het economisch niet zo goed ging in Argentinie) 400.000 hectare voor 10 miljoen dollar gekocht. Daarbij heeft hij toen ook boerderijen opgekocht en het land terug gebracht in zijn oude staat. Nu is de provincie waarin dit gebied ligt, Corrientes, erg arm. Geen boederijen betekent dus ook minder werk. Zo willen de boeren graag de slechte weg asfalteren zodat er ook voor meer mensen dit gebied toegankelijk is. Maar die Douglas is daar op tegen ivm de vele dieren die hier de weg oversteken. Lastig verhaal, aan de ene kant doet hij goede dingen voor de natuur en aan de andere kant houdt hij eea tegen die juist voor de economie van deze provincie goed zouden zijn. Na 70 kilometer zijn we in de regen in Mercedes gedropt. Daar hebben we een hotelltje gevonden wat in groot contrast staat met hoe we gister sliepen. Een groot blok beton van buiten en van binnen. Deze nachten horen er blijkbaar ook bij. Hier is het nu (19.20 uur) ook donker en we gaan zo maar eens op zoek naar een restaurantje. Hasta Luego, we will back again! liefs B&S

ps: via Mercedes naar Concordia, vanuit daar naar Colon en daar de grens over naar Uruguay is de planning.